Wokken

Vandaag was het tijd voor het eerste vaste voedsel. Nou ja, vast... Gewelde brokjes, puppymelk en een staafmixer.

En dan is het tijd voor een dutje.......

slipketting

Eindelijk, eindelijk, eindelijk waren de bestelde puppyhalsbandjes dan verzonden. (daar bestel ik dus ook niet meer) Piepkleine schattige nylon bandjes met veiligheidssluiting. (als ze ergens achter blijven haken schiet het vanzelf los. We hebben dit getest en het klopt.

De illegaal geleende nagellak was allang terug naar zijn eigenaar en het werd dus steeds moeilijker om vast te stellen wie, wie was. Het is ons wel gelukt, hoor.

Verder worden de koppies steeds puppieeriger. Ze zijn zo schattig, we willen ze allemaal wel houden. (doen we niet hoor)

Het gewicht is deels enorm gestegen deels vandaag gestagneerd of zelfs iets verminderd. We denken dat de wormenkuur hier misschien debet aan is.

Zie je wel, schattig hè.

Ontwormingskuur

Vandaag zijn onze kleine schatjes 2 weken oud, er moest dus voor het eerst ontwormd worden. Dus alle pups in het krat (herkenning van eerste filmpje van de pups!) Helaas, het krat zat vol na 4 pups!! Dus voorzichtig eerst de 4 die nog in de werpkist lagen en daarna 1 voor 1 uit het krat. Eerst wegen, pilletje achterin de bek en laten slikken. Na een knuffelsessie weer terug in de werpkist. En toen hadden we alles klaar en lag er 1 tabletje in de werpkist. Maar ja, welke pup had het eruit weten te krijgen?

Daarna Vanoux terug naar haar kroost en allemaal aanvallen op de melk....

En dan sluiten we af met leuk nieuws....

Lucy (zus van Vanoux) is gisteren bevallen van 9 zwarte en bruine labrador pups. Moeder en pups maken het prima. Je zou het niet zeggen maar Vanoux en Lucy lijken errug veel op elkaar. Ook voor deze pups kan er gemaild worden naar vanoux2007@gmail.com . En ook uit dit nest zijn er al een aantal weg. Goede wijn..... gaat lekker met kaas!

Twee ogen zooo blauw!!

Zie hier, een uurtje na het wegen en bijtanken bij mama, Gallagher in de hangmat.
Alana in diepe slaap, aan de rimpels zie je de Shar Pei lookalike. (maar dit verandert nog wel!)

En toen waren er kijkertjes, zo blauw (nu nog, verandert ook nog) een beetje te zien. Maran wordt geknuffeld en is even een beetje wakker.

Zwarte pootjes, zwart neusje, twee oogjes..... het lijkt wel een schattig pupske.

We hebben inmiddels ook de andere weegschaal (tot 12 kilo) geinstalleerd. Pup in krat en lezen maar. Deze weegschaal kan nog wel totdat ze vertrekken. Walibi en Cliff zijn al 1550 gram!!

Natte neuzen show

De schrik zat er goed in vannacht.
Allereerst hadden we besloten om geen babyfoon meer in de kamer te zetten. Maar aangezien we in de kamer naast de pups slapen hoorden we het gepiep toch wel. Dus om nou te zeggen dat we een goede nachtrust achter de rug hebben...... Nee, dus.
Maar daar komt nog wat bij.
Gisteren tijdens het wegen hadden ze ineens allemaal gitzwarte druipneusjes, en ze ademden allemaal zo snel. Weer zo'n fase waar je niets over leest. Een lichte paniek maakte zich toch wel van ons meester. "Zouden we morgenochtend nog wel 8 pups hebben?" "Hadden ze dan toch een virus opgelopen door het bezoek?" "Hadden ze misschien het veel te warm/ koud/ honger????"

Het enige wat we konden bedenken is het feit dat oren en ogen snel opengaan. Als bij de mens een keel, neus en oor arts 1 specialisme is, dan zal dit bij honden ook wel in verbinding staan. Eén en ander zal wel open gaan en in daardoor voor wat onrust zorgen. Dus toch maar kijken en slecht slapen.
Vannacht en vanmorgen gewoon 8 gezonde pups en een vrolijk kwispelende en zorgende moeder....

Vandaag nemen de babysits het over, durven wij wel een hele lange dag weg te zijn???
Allemaal heel eng.

zondagochtend ontbijtje

Met de kippen op stok

Pups horen op te groeien tussen tv en wasmachine. Onze pups kregen gisteren en vanmorgen echter boor en hamer. Dit was erg onrustig (vooral voor Vanoux) en daarom is er vandaag veel rust ingebouwd. Als de pups groot genoeg zijn verhuizen ze deels ook naar de keuken, maar vooralsnog behouden ze hun eigen slaapkamer.
En hier dromen ze wat af, volledig relaxed of in galop. De bochten waarin ze terecht komen blijven ons verbazen. Als ze moord en brand gillen, dan liggen ze vaak volstrekt ruim en languit. We denken dat ze dan dromen van een verdwenen tepel van Mama.

Maar goed, nu het gehamer en geboor. We hebben nu de tweede kennel volledig klaar. Het pupje wat we zelf houden is te jong om meteen bij alle anderen in het roedel te kruipen, dus we zijn een dependance gestart. Dan moet dat natuurlijk wel lekker warm en volledig veilig zijn. Zie hier: onze kiplekkere Retrieverplek.

's avonds voor het slapen gaan...

Gisteravond, na een dag met veel bezoek, nog even vlak voor het slapen gekeken.......

Als er engeltjes zijn die waken, staan ze zeker hier.

update

Vanoux = Blijft een voorbeeldige moeder, ze lekt al wat minder uit haar vagina en struint ietsiepietsie langer rond over het terrein om zich daarna weer gauw te melden bij haar kroost. Ze is inmiddels al een beetje gewend dat er veel volk over de vloer komt om de pups te kijken - kopen (want zo ongeveer de helft van het nest is al voorzien van een nieuw adres)

De pups= Groeien geweldig inmiddels weegt alles meer dan 1 kilo en Walibi en Geert gaan al aan de leiding met 1105 gram!! Het begint er allemaal ook wat meer pupperig uit te zien en minder als rolmopsige nijlpaarden in miniatuurvorm.

En wij= Wij zijn blij dat we zelf de bezoekuren hebben ingeschakeld. Het geeft ons en de pups de broodnodige rust. Onze nachten zijn steeds minder gebroken (maar ze zijn het nog wel!) de zelfgebakken koekjes vallen goed in de smaak en we schrobben het huis zo ook eens wat vaker.

precies 1 week oud!

Vannacht hoefden we er maar 3 keer uit. Het wordt allemaal weer wat rustiger hier. Hier zijn een paar plaatjes geschoten met de superdeluxe camera van Gekakel. Verder nog even wat vergelijkingsmateriaal tussen dag 1 en nu.





Foto van dag 1
En van gisteren

Puppy van dichtbij vanaf dag 3

En twee van gisteren

Wat zijn wij trots op ons kroost, en wat doet Vanoux het voorbeeldig. Ze moet nog steeds niets van de anderen uit het roedel hebben en die vinden haar natuurlijk zeer interessant en willen dolgraag weten waar al die geurtjes toch vandaan komen. Nee, Vanoux heeft een hele rustige, beschutte, lekker warme kamer waar ze zowel in als naast de werpkist kan liggen. Alles gaat goed!

Kool

De weging van vandaag is opgeslagen en we hebben er een grafiekje van gemaakt. Maran is wel heel opvallend. Verder zie ik dat Vincent harder groeit dan Alana terwijl ze gelijk begonnen zijn. Leuk zo'n weergave. Voor duidelijker zicht er weer even op klikken.

Adviseurs

Omdat dit de eerste keer is dat we pupskes hebben, halen we onze adviezen van diverse plekken.
Ten eerste onze dierenarts, daar hebben we ook een boekje/ tijdschrift vandaan waarin van alles staat over het krijgen en hebben van een nest.
Daarnaast kunnen we met vragen altijd terecht bij de eigenaar van Joost (Superman) de papa. Hij heeft heeeeeel veel ervaring met fokken en is lekker praktisch van aard.
Onze voedingsadviseur van Royal Canin is ook net wezen kijken. Ook hij had weer wat adviezen.
En we proberen informatie te vinden op internet, maar verder dan schattige foto's komen we dan vaak niet.
Al met al probeer je daar uit te halen wat voor jouw situatie het beste is.

Het blijft vallen en opstaan. Letterlijk vallen want gisteren heb ik per ongeluk tijdens het wegen Walibi laten vallen. Ze lijkt prima hersteld van de schrik. Ze ligt tenminste vanaf 1 minuut na de val weer precies hetzelfde te doen als de andere 7. Slapen, drinken en van en naar de slaapplek manoevreren.
Vannacht was ineens te zien dat de voetzooltjes donker zijn geworden en er nageltjes aan de pootjes zitten.

nijlpaard

Ze groeien enorm. Een paar dagen geleden heb ik een foto van 1 pup op deze bladzijde gezet. Het wordt tijd voor wat vergelijkingsmateriaal.


Vanoux lekt nog steeds bloed en vocht uit de vagina. Rhonda (trotse moeder van 2 geweldige jongens) zei ons gisteren dat dit vast te maken had met de baarmoeder die teruggaat naar zijn oude vorm. Wij maakten ons toch een beetje zorgen en mailden de dierenarts. We werden vanmorgen teruggebeld voor wat meer informatie. Het bleek om inkrimpen van de baarmoeder te gaan. Weer zo'n feit wat je nergens leest. De restanten (vlokken en afval) worden afgevloeid en opgenomen. Haar blonde haardos ziet dus van achteren een nogal goor uit. (You go, Rhonda!)Toen we toch de arts aan de lijn hadden hebben we maar meteen gevraagd of we er goed aan deden om Vanoux meerdere keren te voeren op een dag (we voeren normaal 2 keer per dag) en of we makreel en hart mochten bijvoeren. De arts bekeek het statistiekje op de website en was content. We mochten dit voerpatroon aanhouden.
Wij blij en trots!

Als Mama de hort op is

Statistiekje

Het bovenstaande is een beetje vaag maar als je erop klikt is het goed leesbaar.

Nou, na een kleine week.... dit zijn ze. Qua namen met dank aan Danielle, Gekakel en zoon, tante Annie en mijn ouders. Het bestand is wat moeilijk leesbaar maar je ziet dat de dikste bijna 9 ons weegt en zelfs de allerkleinste binnen een week al een respectabele ruim 7 ons is.
Waar we ons over verbazen is het feit dat ze zoveel tijd aan het bewegen zijn. Hoopjes kraakbeen, spier, een koppie met als enige doel vacuum om een tepel heen en alles rechtstreeks naar de maag transporteren, dat zijn ze! Als ze allemaal 10 minuten doodstil liggen is het een wonder. Niet dat ze honger hebben of zo, nee het beweegt sowieso continu door groeistuipen en spierontwikkeling. En daarnaast kruipt het vaak van tepel naar rustplek, van rustplek a naar rustplek B en tussendoor naar de hangmat (ander woord voor antidooddrukstang) en na een tijdje weer terug naar een tepel.
Wat een leven....

Bij nacht en ontij

Gisteren zijn we bezig geweest alle individuele pups in kaart te brengen. Fotootje, geboortetijden en gewicht, deels gokwerk maar ach. De zwaarste en de lichtste scheelden bij de geboorte 140 gram en nu 150 gram. Met andere woorden, afgaand op gewichtstoename kun je met redelijke zekerheid vaststellen wie wie is. Dit is bijvoorbeeld Vincent. Toen ik tijdens de bevalling water voor Vanoux ging halen, zag ik dat het een Starry Starry Night was. Vandaar Vincent!

De pups groeien als kool, woog de zwaarste bij de geboorte 580 gram en nu 790! Nu weegt de lichtste 640 gram en die was bij de geboorte 440 gram. We zijn dus apetrots en hebben de voedselhoeveelheid die Vanoux krijgt flink verhoogd, ze krijgt ook extra's; hart, makreel en soms een snack. Tot nu toe blijft ze die pups ruim voorzien van melk. Vanmorgen wilde ze wel even buiten spelen (vrije geest als ze is) maar ze kwam na 3 minuten al weer terug.

De pups zelf besteden hun dag aan eten en slapen en tussen door zich van locatie naar locatie te bewegen. Kruipen kun je het nog niet noemen. Ze zijn meester in manoevreren in bijzondere houdingen tijdens het slapen. Als ze door de kluit een beetje klem raken, krijsen ze het uit. En wij... goede verzorgers als we zijn, springen uit bed (via de babyfoon worden we wel wakker van het gekrijs) en bevrijdden de benarde ziel. We proberen het verschil te horen tussen "tepel, tepel, kom hier" en "Mama is opgestaan en nu hang ik niet meer aan haar tepel" en "Och heden, nu zit ik toch echt klem". Bij de eerste vinden we het zo zonde van onze, toch al gebroken, nachtrust.

De stroom belangstellenden is ook op gang aan het komen. Deze week en in het weekend; vrije, zoete inval van 14.00 tot 17.00 uur en tijdens werkdagen op afspraak tussen 17.00 uur en 19.00 uur. De versgebakken koekjes staan klaar.

We horen wel van jullie.

zaterdag

Na een nacht waarin wij weer in ons bed hebben geslapen met de babyfoon ernaast, heb ik dit filmpje gedraaid. Moeders werd uitgelaten, tijd voor focussen op de pups. Je ziet dat ze her en der een nagellakstipje hebben. Blauw voor de reutjes (Vincent, (geboren tijdens een starry starry night) Geert en ?) en zwart voor de teefjes (Gallagher, ?, ?, ?, ?) We zijn nog bezig met nestnamen dus. Suggesties?

seksen

Ok, ik heb weer wat geleerd, reutjes hebben een piemel en teefjes hebben een gladde buik. En die vetbolletjes zijn geen geslachtsbepaling maar gewoon vetbolletjes......

Met andere woorden we hebben 5 teefjes en 3 reutjes. Ze wogen gisteravond allemaal tussen de 510 gram (440 bij de geboorte) tot 650 gram (580 bij de geboorte). Maar wie wie is weten we nauwelijks.

Ik moet nog gewoon werken dus zie ze alleen in het donker bij kunstlicht

Maar oh, wat zijn ze schattig. Er moet rust zijn maar we durven ze niet zo goed alleen te laten. Inmiddels het schattige schapenvachtje maar ingewisseld voor een stukje ruw tapijt, da's toch een stuk veiliger.

En alles groeit niet alleen als kool, we beginnen langzamerhand al wat pups te kennen. Ik wilde ze graag strikjes om doen zodat we ze uit elkaar konden houden. Maar Vanoux likt zo hard dat de bandjes weer los komen. We hebben dus een dikke reu, een donker (in verhouding dan) teefje, 1 schreeuwlelijk en een klein schattig wit teefje. Vooralsnog is alles kortharig maar dat zal nog wel veranderen. Ik ben trouwens wel aangenaam verast met het feit dat ze allemaal blond zijn, dat had ik niet verwacht. De andere 4 leren we ook nog wel kennen.

1 dag oud - IC Kronkelwilg

de bevalling

Niet geslapen vannacht!!

Vooralsnog 5 reutjes en 3 teefjes!! En geen slaap vannacht.

This is it!

Stel je roedelmaatje is drachtig en jij kijkt haar aan vanachter het hek en je wordt sjacherijnig toegegromd. Stel je bent een geliefd dekentje en je wordt continu heringericht. Stel je bent mens van Vanoux en je maakt de werpkist werpklaar. This is it people!! I love you, I really do.....

Met andere woorden Vanoux is niet meer te harden, niks is goed, alles is te veel. Ik gok op 48 uur. Lief is zwangerschapsverlof aan het regelen. We shall see.

Tena Lady

Tja, en dan is het zaterdag avond en beginnen we ons toch wat zorgen te maken. Gelukkig kunnen we onze vragen altijd kwijt bij onze meelevende dierenarts. Blijkbaar werken dierenartsen ook meer dan 5 dagen per week.
--------------------------------------------------------------------------------

Van: ...................
Verzonden: zaterdag 10 oktober 2009 22:51
Aan: 'Dierenartsenpraktijk ...........
Onderwerp: vochtverlies


L.S.

Onze Vanoux is nu 8 weken zwanger. De puppykamer is bijna op orde en we hebben haar inmiddels apart van de rest. Ze is al zo dik dat ze zelf enorm baalt omdat ze niet meer overal bij kan.

Wat opvalt is dat ze een soort heldere afscheiding uit haar komt. De staart en achterpoten zijn wat vochtig en af en toe zien we een plasje liggen.

We kunnen niet direct ontdekken waar dit nu vandaan komt, en zouden het enorm op prijs stellen als we zouden weten wat dit was. Haar waterzak is toch niet gebroken??!!


Verder kunnen jullie alles natuurlijk blijven volgen op www.vanouxkronkelwilg.blogspot.com


Met vriendelijke groet,
.........

We kregen vanmorgen (zondag!!) meteen antwoord.

Geachte ......,

Het meest waarschijnlijk is het wat urineverlies, aangezien haar blaas nu ook wat in de verdrukking komt. Om wat meer te weten zou u wat vocht kunnen langsbrengen. Ter informatie: Elke pup zit apart ‘verpakt’ in een vruchtzak (waterzak) en deze zal dan ook voor elke pup apart breken.

Vanoux is zich waarschijnlijk rustig aan het klaarmaken voor het werpen en heeft wat last van al die jongen in haar buik die weinig ruimte voor haar blaas overlaten.

Bij twijfel mag u uiteraard langskomen (Na een telefoontje)

Met vriendelijke groet,

..... .....
Dierenarts

Verhuizing

Vele handen maken licht werk. Dat zal Vanoux een worst zijn. Ze is moe, voelt zich zwaar maar blijft al die aandacht geweldig vinden. Met vereende krachten is haar onderkomen voor de aankomende maanden in gereedheid gebracht. Van de week is de kennel gebouwd en vandaag zijn we bezig geweest met het puppyproof maken van alles. Uiteraard besloot de boor er vandaag mee te stoppen zodat nog niet alles af is. Maar goed het duurt een paar weken voordat de pups uit de werpkist op onderzoek gaan. De werpkist zelf staat nu in een lichtelijk verbouwde logeerkamer.

Van daar uit kom je uit op een gangetje wat rechtstreeks naar buiten leidt. Hier is een gat gezaagd, precies groot genoeg voor haar buik en dit geeft direct toegang voor het buitenverblijf.

Adviezen van verschillende kanten gaven aan dat de moederhond ten alle tijde naar buiten moet kunnen gaan. Dat is nu allemaal geregeld. Zelf geeft ze aan heel blij te zijn met haar rustige privékennel. Ze is vooral gecharmeerd van de doorgang naar buiten. Helaas plast ze er nog niet.

Schattig zoals ze overal keurig poseert. Ze was dol op de aandacht. Alleen tijden het grove Black en Decker op de Head en Shoulder werk hebben we de deur van de logeerkamer maar even dichtgedaan.
Grootste voordeel van deze kant van de boerderij is de rust, da's precies wat ze nodig heeft.

De bus

We hebben een bestelbusje waarin 's ochtends de honden meegaan naar het bos 10 km. verderop. Daar wordt een grote wandeling gemaakt.

En Vanoux? Die wordt al dikker en dikker. Van de week gebeurde er iets heel zieligs. Vanoux kwam niet meer zonder hulp de bus in. Vanmorgen mocht ze via de lagere zijkant, ook dat is haar bijna te veel. Tijdens de wandeling (die voor haar gemak al ongeveer gehalveerd is) blijft ze vlak bij me en bietst zoveel mogelijk koekjes.


Over een week is het zo ver....

We zijn zwaar in de verbouwing (volgende blog) om alles in gereedheid te brengen voor ons wonder. Zogauw we de toegang naar buiten geregeld hebben gaat ze apart van de rest. Ook de wandelingen want ze moet dan wel vaak, maar ze wil niet meer ver.
Ik vrees dat ze nog veel dikker wordt. En ze kan zich nu al niet meer overal krabben. Ik begin wel meer te beseffen wat zwangere vrouwen moeten doorstaan.

Bessie Turf

Je zou het vanaf hier niet zeggen, maar deze foto is vanmorgen genomen. Ze werkte niet echt mee bij het nemen van de foto. Er stond namelijk geen lekkers tegenover. Ze kijkt heel schattig... als er voedsel in de buurt is, ongeacht wat. Ze eet zelfs versgevallen walnoten. Die groeien aan een boom en lijken op een peer, als ze vallen zit er een scheur in de peer, da's de dikke schil. Als je de schil afpelt blijft de notenbast en de walnoot zelf over. En alles gaat naar binnen, appels dat ging nog wel maar nu is het herfst, inclusief eikels. Je raad het al....
Soms gaat er een hond uit zichzelf in de bench liggen, gisteren was zij dat.

Ze heeft wel steeds meer ongemakken. Ze is veel kortademiger, drinkt meer, plast en poept vaker maar minder. Als de anderen het op een lopen zetten gaat ze ook mee. Ze is alleen niet meer zo snel.
Als ze slaapt is het ook schattig, ze ademt veel zwaarder, de buik gaat sneller op en neer.

En als we dan die buik aanraken is het een grote dikke bobbel.

Vanoux heeft er al bijna genoeg van, ze moet nog een kleine 2 weken.....