zondag 30 januari 2011

Wie is de mol?

Wie de mol is weet ik niet, ik weet wel waar hij is.

In een eerdere blog heb ik geschreven over het werkzame leven van Vanoux. Ze is haar dochter nu ook de fijne kneepjes van het vak aan het leren. Zo af en toe pikt ze een mol uit de grond en begint ze het spel van rondlopen, loslaten, terugtrekken en de lucht in gooien. Dochter Willow staat er zeer geinteresseerd bij (blaffen) en mag het soms ook een beetje proberen. Ze kan het niet zo goed als haar moeder. We verwachten echter veel van het nest dat nu hoogstwaarschijnlijk in haar buik zit, vanwege de achtergrond van Buddy (werklijn).

Van de week was het weer eens zo ver. Vanuit de woonkamer zagen we in de verte moeder en dochter druk aan het overleggen in het weiland. Een tijdje later werd er op de deur geklopt. Het teken dat 1 van de twee naar binnen wil. (meestal is de mol dan al aan een hartaanval bezweken en wordt nonchalant achtergelaten)
Ik loop naar de deur en zie dat ze helemaal nog niet naar binnen willen, maar dat moeder en dochter gewoon hun speelterrein verlegd hebben naar het erf.

En daar vliegt een mol door de lucht recht op mijn gezicht af. Ik kan nog net op tijd het dier ontwijken door de deur snel dicht te doen. Leuk spel, hè?
Kent u het geluid van een mol die tegen een deur vliegt? Wij nu wel!

zondag 23 januari 2011

En de Oscar gaat naar....


Vanoux is aan het veranderen. Ze is rustiger en aanhankelijker. Ze is net nog wat schattiger. Ze wordt ook wat dikker en haar vacht krult nog meer op.

Nou kan het zijn dat ze heel slim gebruik maakt van het feit dat wij haar met wat meer interesse bekijken. Het kan zijn dat ze dikker wordt omdat we er wat extra voer in stoppen. Het kan zijn dat ze wat meer kan bietsen als ze schattiger kijkt. En zo slim is ze echt wel. Ze rolt vol overgave in stront van bijvoorbeeld reeën en stinkt dan een uur in de wind. Bij het opdrogen staan haar haren vanzelf alle kanten op.

Maar het is ook mogelijk dat ze schijnzwanger is. Als alleen dat het is, waarom wil ze dan net wat minder spelen met haar dochter? Is dat omdat ze over een paar maanden 4 wordt en nu toch echt wel volwassen is?

Of zit er iets in haar buik dat ze wil beschermen. Als het beschermt moet worden en als ze minder wil spelen, is de inhoud van haar buik dan wel helemaal gezond?


Ik vind dit best eng en vraag Vanoux wat ze vindt. Ze vindt niks zegt ze. "Geef me nu maar iets lekkers dan vind ik het helemaal goed."

Gelukkig trappen we daar niet in, niet altijd tenminste.

zondag 16 januari 2011

Koude kant?

Tja, en toen was het weer uit. Zo makkelijk gaat dat met honden. We zagen van de week 1 druppel op de vloer liggen. Lichte paniek brak uit. Was dat van Vanoux? Is dat haar teken dat de dekking niet is gelukt?
Ze vraagt net wat meer aandacht, ze is wat rustiger. Maar ja, haar dochter Willow is ook behoorlijk aktief in haar spel naar haar moeder. Ze komt tijdens de wandeling 's ochtends zo maar een koekje bietsen. Zou ze dan toch zwanger zijn?

Intussen hebben we de hulp ingeroepen van de plaatselijke aannemer. Het lukt ons niet om naast onze dagelijkse bezigheden uitgebreid te gaan klussen aan de ruime puppykamer. Het is een mooi binnenkarweitje wat hij met slecht weer kan doen.

Handig toch, die winter.

En Bud? Hij had volledig het voorjaar in de kop. Smoorverliefd op zo'n fraai, enthousiast teefje. Volgens mij kijkt hij nog wel een beetje naar haar uit. "Zou ze nog eens komen?"

In beide huishoudens is de rust weergekeerd.

Alhoewel..... of bij ons ook alles weer normaal is?

Vanmorgen vonden ze alle 4 één of ander geurtje in het bos uitermate interessant. Vanoux mocht er als eerste in gaan rollen en gisteren ging ze ook al voor bij de centrale bot-herindeling (na een uur knagen op 1 kluif gaan ze altijd een uitgebreidde herindeling van de kluiven organiseren)
Haar positie is dus momenteel nummer 1 in het roedel. Haar krullen lijken ook anders te staan. Hmm, zou ze toch?

vrijdag 7 januari 2011

Vaste verkering

Vanoux en Buddy hebben vaste verkering. Zeker wel twee dagen en soms heel letterlijk. Bij Vanoux bleven de kriebels nog een paar dagen na tintelen. Onze eigen (gecastreerde) reu mocht ook nog wat proberen, maar nu is het over. Ze zit weer tussen ons in want als ze loops is willen we dat niet. Als je op de bank zit dan wordt je uitgebreid gekroeld, geknuffeld en krijg je aandacht op topniveau. Nu was het eindelijk dan weer haar beurt.
Mochten er bevruchtingen hebben plaatsgevonden dan zijn die nu ongeveer 32 cellen groot. Welke microscoop zou dat kunnen zien?
Wij in ieder geval niet en Vanoux weet ook nog niets. Ze geniet gewoon volop van de aandacht.
Zou ze nog terugdenken aan haar romantische weekend op de Veluwe....?

dinsdag 4 januari 2011

Een lovematch

Is het geen prachtig stel? Afgelopen zondag en gisteren was het zo ver. Ze vonden elkaar gewoon ook echt leuk. Ik vraag me stiekem af of Buddy iets anders doet dan slapen vandaag...

zondag 2 januari 2011

Dag 14 van de loopsheid

Vandaag gaan we weer kijken of de dekking deze keer lukt. We hebben Buddy de vorige keer iets beter leren kennen en hij is super compatible met Vanoux. Eenzelfde zachtaardigheid. Eenzelfde enthousiasme. En hij vindt Vanoux super mooi. Wel eens een hitsige reu achter een loopse teef aan zien lopen? Vanoux speelt ermee. Ze verkent met alle uitgebreidde interesse het terrein. Blijft kijken of er misschien een kip te verschalken is. Ja, ja het is en blijft een jachthond speciaal gericht op gevogelte. Vanoux vindt de geitjes trouwens ook wel interessant.
En Buddy? Die is vooral gericht op Vanoux en gelooft de pony's, geitjes en kippen wel.