Tot je pap zegt..

We ontdekken een groot verschil tussen dit nest (Golden Retriever kruising) en het vorige nest (Labradorkruising) Het vorige nest hoefde je niet uit te leggen wat eten was. Vanaf de geboorte gingen ze dwars over Vanoux om bij een tepel te komen. Deze pups zijn beschaafder. Ze willen dolgraag drinken en zullen elkaar wegduwen om bij de beste tepel te komen maar eten moet ze geleerd worden. We hebben gemerkt dat het makkelijk met de paplepel kan worden ingegoten. Luna was meteen verkocht. Nu blijkt dat ze dit allemaal lekker vinden zijn we vanmorgen met conceptplan B begonnen: Schoteltjes.

Nieuwe foto's

We kregen vanmorgen bericht van 1 van de eigenaren van een pup uit het vorige nest. Dan weet je dat het plaatsen van één van je pups een belangrijke beslissing is. Mensen die keuzes maken met de hond in hun hart. En zo zijn ze alle acht goed terecht gekomen.

We hebben ook aan deze pups beloofd dat we dit voor hen ook gaan zoeken. Zelf beginnen ze nu hun omgeving te verkennen en zie daar; allemaal broertjes en zusjes. Die kun je aan de staart, kop en poten trekken, leuk joh!

En dan nog een schattige foto van Antonia. Een prachtige, evenwichtige pup!

Zondagsslaapje

Na het ontbijt vielen ze zo snel weer in slaap dat ik net te laat was voor het speelkwartier. Maar ach, wat wordt een mens snel jaloers op al dit onschuld. En natuurlijk een wakende moeder er strak naast.

In beeld; 3 weken groei

Vlak na de geboorte Rond 12 maart Rond 19 maart Vandaag!

Oren, ogen, puntje van je neus

Gisteravond gebeurde er iets heel bijzonders. Er werd voer in Vanoux's bak gedaan en dat was een vrij scherp geluid. Snow reageerde terughoudend. "Hee, zou Snow dan kunnen horen?" Snow had als eerste de oogjes open, ze loopt al heel behoorlijk en ze is verreweg de zwaarste, het zou dus zo maar kunnen. Toen blafte Walibi en weer reageerde ze terughoudend. Als proef op de som klapte ik in mijn handen. Toen wisten we het zeker, haar oortjes gaan open!!
Toen ik vanmorgen in de puppykamer kwam begon onze grote reu verderop enthousiast te blaffen. Maar liefst 6 hondjes reageerden hier op.
De radio is dus aangezet. Vanmiddag worden de antidooddrukstangen verwijderd. Tijd voor de laatste fase in de werpkist. Over 2 weken kunnen ze daar waarschijnlijk uit zichzelf uitkomen.
Oh ja, ze zijn zo schattig we houden ze allemaal.... (nog 6 weekjes dan)

hergroeperen

Na het drinken duurt het even voordat ze allemaal goed liggen. Ze kunnen elkaar nog niet horen maar wij gelukkig wel.

Toegift van Snow

Wormen, bandjes en 2 kilo!

We zijn van weegschaal gewisseld en dat geeft altijd wat rare sprongen. Soms lees ik wat scheel van de nieuwe schaal maar, het nest groeit en bloeit.



De nagellak is weg en de puppybandjes zijn om, de pups zijn voor het eerst ontwormt. Een gezamenlijke activiteit van 4 personen gisteravond toen alle bezoek voor die dag was verdwenen.
Snow is als eerste voorbij de 2 kilogrens. Nu zijn alle oogjes open. De oortjes laten nog een weekje op zich wachten. Ze beginnen wankelend te lopen/ staan/ opdrukken. Een prachtig gezicht.
Inmiddels zijn we de helft van het nest kwijt. We weten alleen nog niet welke helft. We zijn supertrots dat de Martin Gaus Hulphonden- en Blindengeleidehondenschool maar liefst 2 van onze pups af gaat nemen. Daarnaast werden we aangedragen door onze dierenarts bij een heel leuk gezin.
Als professionals zo tevreden zijn met wat wij doen, dan kan het niet anders dan een kroon zijn op ons fokbeleid. Wij investeren en geloven in wat wij doen. Wij hadden nooit durven dromen dat dit zo snel al dit soort vruchten af zou werpen.
Het geeft aan dat al het geknuffel, de dagelijkse gezondheidscheck, het voer van Royal Canin maar bovenal het karakter van Vanoux en dat wat wij uitstralen garant staat voor een goede pup. Dat durven we inmiddels wel te zeggen.

16 maart 's middags

Eindelijk weer tijd om te schrijven. Het belangrijkste bericht is dat ik bij Snow in haar oogjes kon kijken. De anderen zullen ook gauw volgen. Dat dit eraan kwam wisten we omdat de neusjes nat werden. Ogen, oren en neusjes gaan nu open. Een prachtig gezicht. Wij hopen voor hun ook.

We zijn ook van kleine keukenweegschaal overgegaan op een grotere weegschaal. Dat geeft vreemde metingen bij de laatste en de eerste dag van de oude en de nieuwe weegschaal.
In ieder geval is Harvey nu al 1700 gram, snow is 1650 gram maar liefst 4 pups zitten op 1500 gram. Buddy is 1400 en Antonia 1300 gram. Allemaal hele dikke pannenkoek buikjes.
Verder zien we dat ze al wankelend af en toe overeind komen. Staan kun je het nog niet noemen maar een wankel evenwicht toch zeker wel.

De eerste belangstellenden melden zich inmiddels ook. Mocht u als lezer van de blog geinteresseerd zijn in een pup, laat een reactie achter en we nemen contact op.

Na 1 week

We maken de balans op van 1 week in de nieuwe puppykamer en we komen tot de conclusie dat die geweldig is. Belangrijkste aspect is hoe blij Vanoux is met deze ruimte. Ze vindt het heerlijk om gewoon buiten te liggen of te graven terwijl ze toch vlakbij vers water, haar pups en haar voer is. Ze vindt het prettig dat ze ook eens buiten de werpkist kan liggen bijkomen. Daar is hier alle ruimte voor. Bovenal is het ook hier, heerlijk rustig.

Er zitten veel ramen in die wel zonlicht binnenlaten maar die ook voldoende schaduw geven om te kiezen waar je wilt zijn.

Wij vinden het heel makkelijk om met al die ruimte alles kwijt te kunnen. De kamerthermometer geschroefd op de deur, een weegschaal, bakje, doekje, nagellak, twee kachels, extra slaapmat voor Vanoux, een stoel en een kruk. Zogauw de oogjes en oortjes opengaan komt er een ook radio.

De ruimte is heel makkelijk schoon te houden en dat is ook hoopvol voor als er niet 4 maar 36 hondenpootjes zand naar binnen brengen. (ookal ligt er deels beton in de buitenruimte) Net zoals ik vroeger dacht dat een bench niet geschikt was voor een hond, ben ik inmiddels ook totaal om als het neerkomt op een nestje in een schuur.

Wij houden alles bij met de camera, het is hygienisch, licht, warm en een betere plek voor de moederhond omdat er niet alles en iedereen constant haar stoort en zij op ieder moment van de dag (of nacht) naar buiten kan.

Vanoux is een vrije geest die je niet in een woonkamer moet houden, daarnaast vinden we haar een perfecte moeder en de groeitabel van de pups bewijst dit.

Nee, wij zijn super tevreden over ons nestje in de schuur.

Dat gezegd hebbende, ik verheug me op week 5 als ze gezellig bij ons in huis komen buurten omdat ze dan groot genoeg zijn.

Week 1 van 500 naar 1100 gram

De stilte

Hoe lekker kun je slapen? Al dan niet tijdens het knuffelen?

Statistiek

De pups groeien enorm hard. Weer flink zwaarder dan gisteren. Maar liefst 3 al op 750 gram binnen 3 dagen!! Tja, dat maakt ons nog trotser op Vanoux. Maar het allerleukste? Iedere keer als je pupje oppakt kun je beginnen met knuffelen en wat worden ze knuffelerig. De dikste pups gaan meteen op zoek naar een tepel. Walibi was de rust zelve en allemaal zijn ze zoo schattig. Dat wordt wat de komende weken.

In het grafiekje zie je duidelijk dat de twee onderste lijntjes extra tiettijd moeten krijgen. Wordt aan gewerkt. Vanoux doet dat met alle zorg en liefde. De puppykamer is heerlijk rustig dat scheelt ook. We horen vaak alleen de vogels door de microfoon omdat de hele goegemeente zo heerlijk ligt te slapen.

Lezersvraag

Er zijn mensen die ons vragen waarom wij de nagellak zo creatief smeren op onze pups. Heel simpel. Zo kunnen we zien wie wie is. Dit is bijvoorbeeld Misty, die heeft geen enkele stip. Wij proberen de stippen op een plek te smeren waar Vanoux niet regelrecht alles eraf likt. Als ze oud genoeg zijn om hun puppybandjes te dragen stoppen wij met smeren.
Op deze wijze leren we de karakters al een beetje van de individuele pups. We kunnen de gewichten goed bijhouden. We kunnen ze allemaal controleren en op tijd ingrijpen. De pup die het minst groeit krijgt extra tijd aan de tiet. In dit geval zowel Buddy als Bach. Dat gezegd hebbende, alle pups zijn al gemiddeld 140 gram toegenomen in gewicht sinds de geboorte.

Zij weten nog van niets en liggen met bolle buikjes heerlijk te slapen.

Wegen, wassen, watergolven

Dag 2 betekent dat we de pups een nagellak streepje geven, alles wegen, knuffelen, alles in kaart brengen en puppybandjes voor straks toekennen aan de namen. Het eerste grafiekje is er al en de pups zijn enorm gegroeid.
Harvey spant de kroon, hij was al bijna de zwaarste en is ook nog eens 80 gram aangekomen. Luna was de zwaarste en Bach is nu de lichtste. Maar toch, het verschil tussen de zwaarste en de lichtste was bij de geboorte maar 80 gram en nu ruim 100 gram. Wat wil je ook met zo'n imposante melkfabriek strak voor je neus.

Duidelijk zichtbare medefotograaf, ja, ja, meteen al extra belangstelling.

Door alle drukte had Vanoux wat extra's verdient, warme slobbersoep, de absolute favoriet. Ze had het zo op, gek hè? Op de foto is de nagellak en het zonnetje in de kamer goed te zien. Mocht het voorjaar doorzetten dan leveren de oude eikebomen prachtige schaduw en blaadjes te over als spelmateriaal.

dag 1: een lange dag

Een lange dag

Nu de eerste dag verstrijkt, kunnen we goed vergelijken met de vorige keer. Wat een verschil in onze ervaring. Geen schattige wolletjes die levensgevaarlijk voor de pups bleken maar in stukken geknipte inloopmatten die ruw genoeg zijn en gewoon in de wasmachine kunnen. Geen gemier op de vierkante meter in een hokkie maar een ruime, praktische, verwarmde en met zonlicht overgoten puppyruimte. (waar je trouwens met gemak weg kunt doezelen) Een mooie buitenruimte waar Vanoux even kan rondlopen om daarna weer terug te hollen naar de pupskes.
Vanoux heeft veel meer last van naweeën. We hadden ze de vorige keer niet eens opgemerkt. Het telefoontje naar de dierenarts stelt ons gerust. Het zou na 10 uur afnemen. Dat blijkt te kloppen, het is veel minder. Het drinken van de pups bevorderd het inkrimpen van de baarmoeder en dat doet haar pijn. Toch lijken de pups zeer content. Ze slapen en drinken schattig op een rijtje. Vanoux drinkt veel en mist eer privézwembad maar ze eet nog weinig en is super lief en zachtaardig naar haar pups.
Dat gezegd hebbende, als ze ze likt gaat dat niet bepaald zachtzinnig en de pups worden alle kanten op gezwiept. Het blijken dus Kantel-Kiep pups.

Twee pups vallen al op. Antonia (vernoemd naar mijn vader die vandaag jarig is) en Harvey. Antonia heeft een tijgerprint (mijn vader niet) en Harvey had nog heel lang een navelstreng die aandacht behoefde.

Het valt ons op dat Vanoux de pups als groep bewaakt. Als er één onverhoopt aan de andere kant van de werpkist komt te liggen dan pakt ze hem voorzichtig met de bek op en legt hem bij de rest.

Zometeen nog 1 keer alles checken en dan toch even de oogjes toe.

geboorte Vanoux's pups!

Vannacht was het zo ver. Na ruim 24 uur waken en heeeel veel gedrentel, gegraaf, gelik en gepiep van Vanoux kwamen Buddy, Antonia, Misty, Harvey, Snow, Walibi (blijft leuk), Bach en als laatste Luna tussen 5 en 8 ter wereld.



Uiteraard is Vanoux weer een perfecte moeder, de pups zijn zeer bewegelijk en binnenkort berichten we weer meer.

Spannende televisie

We zijn nog een paar dagen druk geweest met het regelen van de temperatuur in de puppykamer. De dierenarts heeft ons uitgelegd dat de pup met 39 graden geboren wordt, het onder de lamp zo'n 30 graden moet zijn en in de ruimte 20 graden. Het vroor flink van de week dus we hebben met dubbele kachels getracht de temperatuur van 10 naar 20 graden te krijgen. Dat is praktisch gelukt nabij de werpkist. (18 graden vinden we al heel knap)
De camera vinden we ook stoer. Het schermpje wordt veel en intensief bekeken. Vanoux ligt echter veel aan de andere kant van de kamer waar we ook een goede mat hebben neergelegd. Dit maakt dat we haar goed kunnen horen maar niet kunnen zien. We herkennen het geluid van het flappengordijn als ze naar binnen en naar buiten loopt. Op de dikke mat is ze inmiddels begonnen met graven, ze is 4 dagen geleden begonnen met tranen (viel ons de vorige keer ook op) ik zag wat urineverlies en ze ligt flink te hijgen.
Allemaal tekenen dat het nu niet lang meer kan duren!