Bij nacht en ontij

Gisteren zijn we bezig geweest alle individuele pups in kaart te brengen. Fotootje, geboortetijden en gewicht, deels gokwerk maar ach. De zwaarste en de lichtste scheelden bij de geboorte 140 gram en nu 150 gram. Met andere woorden, afgaand op gewichtstoename kun je met redelijke zekerheid vaststellen wie wie is. Dit is bijvoorbeeld Vincent. Toen ik tijdens de bevalling water voor Vanoux ging halen, zag ik dat het een Starry Starry Night was. Vandaar Vincent!

De pups groeien als kool, woog de zwaarste bij de geboorte 580 gram en nu 790! Nu weegt de lichtste 640 gram en die was bij de geboorte 440 gram. We zijn dus apetrots en hebben de voedselhoeveelheid die Vanoux krijgt flink verhoogd, ze krijgt ook extra's; hart, makreel en soms een snack. Tot nu toe blijft ze die pups ruim voorzien van melk. Vanmorgen wilde ze wel even buiten spelen (vrije geest als ze is) maar ze kwam na 3 minuten al weer terug.

De pups zelf besteden hun dag aan eten en slapen en tussen door zich van locatie naar locatie te bewegen. Kruipen kun je het nog niet noemen. Ze zijn meester in manoevreren in bijzondere houdingen tijdens het slapen. Als ze door de kluit een beetje klem raken, krijsen ze het uit. En wij... goede verzorgers als we zijn, springen uit bed (via de babyfoon worden we wel wakker van het gekrijs) en bevrijdden de benarde ziel. We proberen het verschil te horen tussen "tepel, tepel, kom hier" en "Mama is opgestaan en nu hang ik niet meer aan haar tepel" en "Och heden, nu zit ik toch echt klem". Bij de eerste vinden we het zo zonde van onze, toch al gebroken, nachtrust.

De stroom belangstellenden is ook op gang aan het komen. Deze week en in het weekend; vrije, zoete inval van 14.00 tot 17.00 uur en tijdens werkdagen op afspraak tussen 17.00 uur en 19.00 uur. De versgebakken koekjes staan klaar.

We horen wel van jullie.