De schrik zat er goed in vannacht.
Allereerst hadden we besloten om geen babyfoon meer in de kamer te zetten. Maar aangezien we in de kamer naast de pups slapen hoorden we het gepiep toch wel. Dus om nou te zeggen dat we een goede nachtrust achter de rug hebben...... Nee, dus.
Maar daar komt nog wat bij.
Gisteren tijdens het wegen hadden ze ineens allemaal gitzwarte druipneusjes, en ze ademden allemaal zo snel. Weer zo'n fase waar je niets over leest. Een lichte paniek maakte zich toch wel van ons meester. "Zouden we morgenochtend nog wel 8 pups hebben?" "Hadden ze dan toch een virus opgelopen door het bezoek?" "Hadden ze misschien het veel te warm/ koud/ honger????"
Het enige wat we konden bedenken is het feit dat oren en ogen snel opengaan. Als bij de mens een keel, neus en oor arts 1 specialisme is, dan zal dit bij honden ook wel in verbinding staan. Eén en ander zal wel open gaan en in daardoor voor wat onrust zorgen. Dus toch maar kijken en slecht slapen.
Vannacht en vanmorgen gewoon 8 gezonde pups en een vrolijk kwispelende en zorgende moeder....
Vandaag nemen de babysits het over, durven wij wel een hele lange dag weg te zijn???
Allemaal heel eng.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten