Verruimde blikken

Dit is Vanoux' derde nestje. Inmiddels zien we de verschillen en zien we ook waar we zaken beter hadden kunnen doen. Al doende leert men. Bijvoorbeeld de zorg tijdens de bevalling is nu veel beter. Het andere was niet fout, (no animals were harmed during the production of this feature) maar nu is het gewoon nog beter.

KRAP MAAR HET PAST NOG NET TIJDENS HET VOEREN

Hadden we bij het eerste nest ongeveer 5 m2 plus een buitenterreintje van 5 m2, bij het tweede nest was dat al vele malen beter. Als je op You Tube oude filmpjes kijkt van vorige nesten kun je hier een glimp van opvangen.

FLINK DRINGEN AF EN TOE

Nu hebben we individueel verwarmbare ruimtes met vloerverwarming en een nog ruimere buitenruimte. Hadden we bij vorige nesten ruimte genoeg in de werpkist, nu moesten ze na een kleine 3 weken al ruimer sop kiezen. Ze zijn nu ruim 4 weken oud en we zien de pups al racen door de kennel die flink groter is dan de werpkist.

Tijd om weer te verbouwen. De ruimte nu is zo groot dat ze heen en weer kunnen racen. En overal tegenop botsen.

Als ze racen dan nemen ze ook af en toe een hapje van het voer. Of het voer wordt op unieke wijze gedistribueerd. Vanoux komt altijd aan het einde stofzuigen. Wij hoeven alleen maar tussentijdse lozingen op te ruimen. Dat ze hun tweede wormenkuurtje hebben gehad is goed te zien aan de spoelwormen die duidelijk zichtbaar zijn in de ontlasting. We zijn zo blij met dat soort drollen dat het voor een buitenstaander heel raar lijkt.

HOLLEN, ETEN, SPELEN, SJOUWEN

En na het racen? Slapen, zo lief als roosjes....

NA HET VOETBALLEN EN HET GEBAKJE; JIP SLAAPT

Het grote genieten gaat beginnen

We hebben ze eerder dan normaal uit de werpkist in de ren gezet. Ze waren te groot om nog samen met Vanoux in 1 kist te zitten.
De pups zijn vandaag precies 4 weken oud en dit is het moment waarop het grote genieten gaat beginnen. Ze reageren op de mensen, vragen al aandacht, vinden voeten, broeken, truien, vingers, haren en tenen geweldig en beginnen al vrolijk elkaar en de knuffels aan te vallen, te "vermoorden" mee te slepen en bovenop te slapen.
Ze hebben de waterbak ontdekt en drinken er echt uit, soms staat er 1 met een poot in maar daar blijft het bij. Ze hebben verschillende gezichtsuitdrukkingen.
Olle is megastoer, zo'n zware kop met hangogen.


OLLE MET LIEVE HANGOGEN

Terwijl Puk echt een fijnere uitdrukking heeft.

PUK

Ze zijn nu zo leuk.

En hoe merken we dat?
Door lekker bij ze in de ren te kruipen. De ren is groot genoeg..... alhoewel ik denk dat we die binnenkort ook moeten verdubbelen in formaat.
En nog even een filmpje om het belang van ons knuffelteam te bevestigen. Zo krijg je dus goed gesocialiseerde pupskes.

Schakelen naar z'n twee

We zijn de pups twee belangrijke dingen aan het leren. Socialisatie en eten. De tandjes beginnen door te komen dus we stappen over van mousse naar brokjes. Die mousse is nog niet zo heel lang op de markt maar is speciaal voor hele jonge hondjes die van melk naar vast voedsel gaan. Ze vinden het heerlijk en leren dat een bakje voer geschikt is voor hun buikjes.

NU NOG KEURIG IN GELID AAN HET ETEN

Nu zijn we ze brokjes aan het leren eten. We weken de brokjes voor en roeren er mousse doorheen. Ze vinden de brij verrukkelijk en vallen gezond lekker aan.
Eerst weekten we een half bakje brokjes, inmiddels zijn we geschakeld naar z'n twee.
Per keer voeren doen we nu twee grote bekers vermengd met twee blikjes mousse.



EN NU ALLEMAAL DOOR ELKAAR

Er kleeft echter één groot nadeel aan deze voerwijze..... Ze gaan ook meer ontlasten. Op zich houdt Vanoux de ruimte erg goed schoon maar als wij met die voerbakjes aan komen dan worden de heren en dames wakker. Vanoux halen we weg omdat zij anders al hun voer op eet. Als ze wakker worden beginnen de darmpjes en blaas te werken. Alle tien gaan ze plassen en poepen, als het tegenzit zelfs in de voerbak. Ze draaien zich om of lopen voor de vorm even "weg", ze krommen hun ruggetjes en kreunen wat. Dan komt er een keurige drol tevoorschijn. En wij maar in de weer met wc-papier.
We voeren ze in de werpkist. Ondertussen wordt de puppyruimte gedweild en verschoond en na het eten zetten we ze weer terug.
Vandaag kroop één van ons de puppyruimte in om al met ze te spelen.

WAT EEN GROTE PUP DAAR BOVEN IN BEELD

Wat een genot. Armen, vingers, tenen en haren waren direct geliefde objecten. En onder ons doorkruipen is ook leuk. Je kunt ook gaan blaffen tegen zo'n enorm figuur. En foto's nemen is sowieso onmogelijk.

IK DUIK GAUW VOOR MIJN BROERTJE, DAN BEN IK GOED IN BEELD

EN SNEL UIT BEELD

We hebben kerst wel eens als minder leuk dan dit ervaren.

Commando "Hier"

WALIBI EN GENTLE, DE GROOTSTE EN DE KLEINSTE SAMEN OP DE FOTO

 

De pupskes groeien en bloeien, ze wegen bijna allemaal al meer dan 2 kilo en zijn pas ruim 3 weken oud. De oogjes zijn niet alleen open, ze zien ons ook al. De oortjes zijn ook allemaal open. Dat is goed te merken als we binnenkomen.



We gaan soms aan de rand van de kist zitten en nodigen de pupjes uit om bij ons te komen. Zo leren ze spelenderwijs wat het commando "hier" is en dat het überhaupt bestaat.

Toch zijn wij voor hen volstrekt onbelangrijk. Als Vanoux gezellig tussen ons in komt staan, is het hek pas echt van de dam. Grote activiteit alom. Ze dringen naar haar hoek en willen allemaal de eerste zijn die bij haar komt.

 

Voor ons het teken dat ze bijgevoerd moeten worden. Daar zijn we dus mee begonnen. Lang leve de smurrie. De eerste maaltijd hebben we gefilmd.

 

 

Een prima stimulans voor Vanoux om zich er mee te bemoeien. Ze kan bijna niet wachten totdat zij de restjes mag oplikken. De restjes van de bordjes, van de grond en van de pups zelf natuurlijk. Meestal beginnen de pups dan aan het toetje; Mama's melk.



PROBEER ZE MAAR EENS ALLE 10 OP EEN LOGISCH RIJTJE TE KRIJGEN.....

We komen dan een uurtje later terug. Dan liggen ze lief te slapen en is alles schoongelikt. Toch zetten we ze dan even apart om alles te verschonen. Het zijn dan net van die kindjes die nadat ze in bad zijn geweest nog even naar beneden mogen om van een momentje bij de volwassenen te genieten totdat ze echt naar bed moeten. Lekker slapen lieve pupskes, daar worden jullie groot en sterk van.

SOLO EET LANGZAMER DAN HAAR BROERS, DAAROM STAAT ZE EVEN APART

Crisis bij Coberco

Ooit zijn we deze blog begonnen omdat er voor fokkers zo weinig informatie te vinden was over wat je zoal overkomt als je fokker bent. Alle fokkers maken vervelende dingen mee, maar er over praten; ho maar.
Inmiddels zijn we al veel beter thuis in het fokkerswereldje en gelukkig zijn er steeds meer fokkers die wel informatie uitwisselen. Fokkers die open zijn over de bijzaken van het fokken waar je liever niet mee te koop loopt, maar dIe we allemaal meemaken. Hier is zo'n verhaal van de afgelopen week.

Op een ochtend merkten we dat één van de tepels van Vanoux iets dikker was dan de rest. We maakten ons geen zorgen want de pupskes hadden lekker liggen drinken en sliepen als roosjes.

JIP IN EEN UNIEKE POSITIE

Toen we die middag thuiskwamen schrokken we ons echter een ongeluk. De melkklieren waren hevig opgezet en iedere tepel voelde alsof er een tennisbal onder zat. We belden onmiddellijk de dierenarts. De dierenarts was in bespreking maar de assistente twijfelde geen moment en onderbrak direct. We kregen onmiddellijk de vraag of er nog melk uit de klieren kwamen. Zo ja, blijven melken. Ze zouden later terug bellen.

We keken naar de kist met pups, wie zou er beter kunnen melken dan zij? We hebben Vanoux gedwongen er in gelegd. Op zo'n moment is het net een mastodont. De puppelientjes kwamen meteen in actie. Drinken en tegelijkertijd melken, melken, melken.

HELE DIKKE KLIEREN, PUPS MELKEN GELUKKIG PROFESSIONEEL

Even later werden we door de assistente teruggebeld met de vraag hoe het ging. Alle tepels op de rechterzijde waren in gebruik. We hebben haar later omgedraaid. Die avond is ze nog 3 keer gedwongen op de rug gegaan.

We konden ook goed zien wat er mis was. Ondanks onze goede zorgen waren er toch wondjes ontstaan rondom Vanoux' tepels.

Gelukkig hebben we wondzalf/ honingzalf in huis. Dat smeerden we al 1 keer per dag en 2 keer per dag Calendulanzalf. Later belde de dierenarts zelf terug. We konden het smeren wel wisselen. Twee keer per dag de honingzalf. Ook al was het een medicijn, het was absoluut onschadelijk voor onze pupskes. Verder legde de dierenarts uit dat Vanoux nu op haar top van de melkproductie zit en dat de aangemaakte melk waarschijnlijk de hele dag in de klieren was opgebouwd zonder dat ze had geleegd bij de pups. Dat laatste deed haar immers pijn.

We hebben de nagels intensiever dan normaal geknipt en bijgevijld, hebben de wondzalf gesmeerd en alles is nu rustig.
Crisis bedwongen, Vanoux weer gelukkig.



ALLES IS NU NIET MEER ROOD EN WEER DE NORMALE COBERCO

Gisteren was het ook tijd voor het eerste wormentabletje. Dat is niet zo heel eenvoudig. Creatief als we zijn hebben we een spuitje met water gepakt. Telkens als het slikken niet eenvoudig verliep hebben we een paar milliliter water achter het tabletje aan gespoten.
Nog nooit was het bij de tweewekentabletten gelukt om alle tabletjes op de juiste plek te krijgen. Nu wel. Het gevolg van het ontwormen is dat ze de volgende dag dan iets minder aankomen dan gebruikelijk.
Niks aan de hand, ze blijven groeien.

ENTHOUSIASTE MEDEWERKER VAN DE COBERCO

Hanging loose

Onze pupskes worden heel mooi stevig. Ze komen lekker uit de vouw. Al de tweede dag kregen ze hun gekleurde halsbandjes om. Voor ons lekker makkelijk om ze uit elkaar te houden en om iedere pup individuele aandacht te geven.

Toen we na 4 dagen de bandjes checkten, zaten ze allemaal te strak. Zo goed groeiden ze, we hebben ze dus gauw losser gemaakt. Nu checken we ze telkens als we ze wegen en we moeten de bandjes heel vaak verstellen.

En hoe gaat het met Vanoux?

Met ons Afke gaat het prima. Haar melkfabriek draait op volle toeren, haar tepels worden groter en bungelen lekker onder haar.
Maar de pups krijgen flinke nageltjes en gaan niet zachtzinnig met haar tepels om. Ze trekken er bijna agressief aan en masseren de tepelhoven. Zo ontstaan er wondjes en kloven die makkelijk gaan bloeden. Daarom smeren we haar twee keer per dag lekker in met Calendulan zalf. Haar lijf ondergaat een ontspannende massage en we nemen even 1 op 1 tijd met haar. Zolang we haar dan ook maar eens wat extra lekkers toestoppen (sneetje brood, rauw ei of een stuk worst) vindt ze alles prima. Ze geniet van haar status en laat telkens trots haar kindjes zien.
"Mooi zijn ze al, hè?" zegt ze dan.

"Ja Vanoux, je kindjes zijn prachtig!!"

Piepen, slapen en stuipjes

En wat doen pupskes zoal de hele dag? Kort samengevat, ze slapen, piepen, drinken, kruipen. Tijdens het slapen hebben ze allerlei stuiptrekkinkjes. Je ziet het niet zo goed op de foto maar het beweegt veel. Het kantelt alle kanten op en hangt zichzelf lekker op aan de antidooddrukstangen. Tijdens het hangen aan de melkbar is er genoeg ruimte voor allemaal. Op dit moment slapen er altijd wel een paar tijdens het voeden van Vanoux. Het leuke van 10 pupskes is dat er constant iets te zien is als je lekker met een kopje koffie naast de kist zit.

TOP IS BEST RELAXED

SOLO EN TANK KOMEN BIJ VAN EEN AVONDJE HANGEN AAN DE BAR

En in dit filmpje kun je goed zien hoe ze zijn gegroeid in 1 week.Kijk naar de poten van Vanoux en zie hoe ze ineens twee keerzo groot zijn geworden. Want in verhouding met hun geboortegewicht zijn ze allemaal verdubbeld.

Goed zo Vanoux, je voedt ze prima, dank je wel.

De eerste week

We hebben de eerste week achter de rug. Het gaat geweldig!!

De eerste dagen zijn altijd heel precair, als het mis gaat dan gebeurt dat meestal dan. We hebben nog nooit zo weinig hoeven te doen als bij dit nest. Vanoux is een droommoeder, de plek is een droomlocatie, de pups zijn echt droomhondjes. Naast het feit dat het voor de mensen een prettige ruimte is, vanwege de toegankelijkheid en de hygiëne, is het voor onze pups echt ideaal. Er is vloerverwarming dus ze krijgen het niet koud. Vanoux kan ruim in en uit de kist liggen. Maar bovenal, Vanoux kan naar buiten wanneer ze wil. Ze heeft zelfs op haar privé buitenterrein een groot gat gegraven waar ze vaak in ligt (ook 's nachts). Ze voelt zich zo prettig dat ze uitermate relaxed is. We hebben kort geleden geleerd dat agressie bij honden voor een deel bepaald wordt door de omstandigheden voor de moederhond. Voor ons een extra reden om te zorgen dat Vanoux heel gelukkig is. En Vanoux gelukkig, pups gelukkig en wij ook gelukkig. Ze zijn heel dichtbij en toch helemaal in hun eigen coconnetje.

En dat alles en iedereen gelukkig is merken we dagelijks bij het wegen. Gemiddeld wegen ze al meer dan een kilo en... ach, kijk zelf maar.

Gentle	520	560	580	670	730	830	920	990	1120
Olle	520	540	590	650	770	830	920	1020	1100
Jip	520	550	630	650	770	850	930	990	1070
Top	490	520	560	640	750	790	900	990	1050
Tank	500	540	590	650	780	820	900	930	1030
Kyran	470	520	550	600	670	760	820	920	1000
Tommy	450	460	510	570	670	710	800	930	950
Puk	480	520	560	620	700	750	780	860	940
Solo	460	450	500	560	650	680	760	830	900
Walibi	440	460	500	540	650	650	750	780	880

Een dag na de geboorte hebben we gefilmd hoe ze lagen te drinken. Het hijgen van Vanoux heeft te maken met het voeden van haar pups en met het inkrimpen van haar baarmoeder als gevolg van het drinken. Er komt nog wat afval uit haar. Het hoort bij het proces, vandaar dat er op sommige foto's en filmpjes wat vieze smeer te zien is.

Afke

In de nacht van vrijdag 29 november op 30 november had ik niet verwacht thuis te zijn. Echter Vanoux deed ons anders besluiten vanaf vrijdagmiddag. Mevrouw had een enorm gat gegraven op ons terrein maar was nog vriendelijk naar de anderen en ze had nog volledige controle over haar blaas. Toch waren we wat verontrust. Vanoux zat al apart en we hadden de werpkist al klaar staan, dus mocht er iets gebeuren dan kon dat gewoon. Daarom hebben we ons knuffelteam gevraagd om nog een paar keer te checken en we zijn zo snel mogelijk naar huis gegaan na ons werk.

48 uur voor de bevalling zakt de temperatuur (normaal is het 38 nog wat) met een paar graden. Vanoux zat op 37,1. Ik zou een dagje weg maar wist toen dat ik helemaal nergens heen kon.

Die nacht wekte Vanoux ons even na tweeën. Om tien over vier kwam nummer 1 ter wereld, het werd onze Jip. We wisten dat er 10!! pupskes moesten komen dus hadden alle gelegenheid om te filmen. Hieronder de slow motion geboorte van één van hen.

Onze Afke deed het prima. We verwenden haar met krachtvoer (rauw ei, suiker en yoghurt) per twee ploppende puppen en zelf laste ze na nummer negen een uitgebreide pauze in.

Om 11 uur waren ze daar.

ONS AFKE'S TIENTAL

EN DIT IS TOP

Probeer maar te tellen

Vorige week maandag gingen we naar de dierenarts. De pups waren flink gegroeid en de buik van Vanoux was al erg dik. We wilden weten op hoeveel pups we konden rekenen. Zo zouden we kunnen ingrijpen als er iets stagneerde en konden we Vanoux goed bijstaan tijdens de bevalling.

Om hoeveel pups zou het gaan? Kijk en tel zelf.....

OP DEZE FOTO IS OOK GOED TE ZIEN DAT HAAR HEUPEN KEURIG IN DE KOM LIGGEN

Vanoux's derde nest

We zijn eind september met Vanoux bij een lieve mooie reu geweest. Nu is het dan tijd voor de echo. Je kunt wel stellen dat de dekking een succes was. We hadden nog nooit ook echt pootjes en hartjes zien bewegen. Deze echo was zo duidelijk. Hier dus een paar fotootjes.